عرق بادرنجوبه چه خواصی دارد؟
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۶۱۰۶۱
استفاده از خواص بادرنجبویه به عنوان یک داروی ضد افسردگی تا قرن هفدهم ادامه داشت. آزمایش‌های جدید بر روی حیواناتت آزمایشگاهی نشان می‌دهد که این گیاه همانند یک داروی مسکن بر روی دستگاه عصبی مرکزی عمل می‌کند و به همین دلیل آرام‌بخشش است. ناطقان: بادرنجبویه گیاه دارویی مورد علاقه پزشک بزرگ ایرانی، ابوعلی سینا بوده که از آن جهت تقویت قلب و انبساط روح استفاده می‌شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گیاه سال‌هاست که توسط پزشکان مشرق زمین، برای درمان مشکلات خلقی استفاده میشود. گیاه بادرنجبویه به اشکال مختلفی از قبیل اسانس، عرق، عصاره روغنی، روغن، پماد، کمپرس و دم کرده استفاده میشود.
بو علی سینا آن را در ردیف داروهای مقوی قلب جای داده و برای آن اثر تقویت نیروی حیاتی بدن قایل بوده است. او چنین بیان داشته که با مصرف آن بی حوصلگی و کج خلقی ها از بین می رود. برای مقابله با اضطراب و تشویش و گرفتگی‌های عضلانی مفید است. زمانی که تپش قلب نیز به واسطه‌ی استرس و فشارهای روحی افزایش می‌یابد این گیاه می‌تواند کارساز باشد.
بادرنجبویه با ایجاد آرامش عضلانی و رفع گرفتگی آنها به داشتن خواب راحت نیز کمک می‌کند. در سال ۱۹۹۲، نتایج یک پژوهش نشان داد که بادرنجبویه به همراه گیاه سنبل‌الطیب به اندازه‌ی داروهای خواب‌آور موثرند. از بادرنج به منظور درمان افسردگی استفاده می شود. برای کسانی که فشار خون پایینی دارند و یا دچار افت فشار خون ناگهانی شده‌اند، مفید می باشد.
طبع بادرنجبویه
طبیعت گیاه بادرنجبویه گرم است.
خواص عرق بادرنجبویه
- آرام کردن درد معده با منشاء عصبی
- رفع احساس چنگ زدگی در معده
- کاهش تپش قلب
- بهبود سردردهای یک طرفه
- رفع سرگیجه
- آرام کردن اعصاب
- رفع بی‌خوابی
- آرام کردن درد عصبی دندان
- رفع تندخویی به ویژه در زنان و دختران
- بالابرنده فشار خون
- خونساز
- مقوی مغز، ضد وزوز کردن گوش، خواب آور
- نشاط آور
- صدای گوش را از بین می برد
- ضد درد مفاصل
- ضد خستگی های روحی
- تسکین سردرد های عصبی
- درمان دل پیچه و اسهال
- برونشیت و تشنج
- ضد قولنج
- آسم و سرفه
- رفع تبخال
- لرزش دست
- بی نظمی های قاعدگی
- بوی بد دهان
- شفا بخش هیستری
- درمان حساسیت های فصلی
طریقه مصرف عرق بادرنجبویه
یک فنجان در یک لیوان آب سرد میل شود. این عرق خوش عطر و طعم و مفید را می‌توانید برای شربت استفاده کنید.
اگر می خواهید معده تان تقویت شود و یا افسردگیتان از بین برود روزانه دو فنجان در نوبت صبح و عصر از عرق بادرنجبویه میل کنید.
اگر برای تقویت قلب، تقویت دستگاه گوارشی و تقویت سیستم عصبی از عرق بادرنجبویه استفاده می کنیدروزانه دو تا سه فنجان قبل از غذا میل کنید.
موارد منع مصرف عرق بادرنجبویه
- افرادی که از اختلالات تیروئیدی رنج می‌برند
- افرادی که دچار گلوکم یا همان آب سیاه هستند چشم
- آقایانی که دچار ورم در پروستات هستند
- خانم‌های باردار و شیرده
- کودکان
منبع:بیتوته
برچسب ها: عرق بادرنجوبه ، ناطقان ، افسردگی ، درمان
منبع: ناطقان
کلیدواژه: ناطقان افسردگی درمان عرق بادرنجبویه یک داروی بر روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۶۱۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم
محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.
به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.
به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.
زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.
اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند
کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.
او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.
انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.
راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.
جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.
لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.
از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.
این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.
محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.
آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.
آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.
اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.
راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.
به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان